از كوچه ي زيباي تو امروز گذشتم ، ديدم كه همان عاشق معشوقه پرستم ،يك لحظه به ياد تو در آن كوچه نشستم . ديدم كه زسر تابه قدم شوق و اميدم . هر چندگل از خرمن عشق تو نچيدم .

آن شور جواني نرود لحظه اي از ياد . اي راحت جان و دل من خانه ات آباد ،با ياد رخت اين دل افسرده شودشاد.

هرگزنشودمهر تو اي شوخ،فراموش. كي آتش عشق تو شود يك سره خاموش.

هرجاكه نشستم سخن از عشق تو گفتم ،با اشك جگر سوز ،دل سخت تو سفتم،خاك ره اين كوچه به خارمژه رفتم،دل مي تپدازشوق كه امروز كجايي؟ شايد كه دگرباره ازاين كوچه بيايي.